Według doniesień naukowych miód manuka ma działanie przeciwbakteryjne, zabliźniające i przeciwzapalne. Jest pomocny w terapii wielu problemów zdrowotnych, wpływa korzystnie na układ pokarmowy, układ oddechowy i skórę. Zawartość methyloglyoxalu w miodach manuka, sprawia, że jest on bardzo obiecującym produktem spożywczym mogącym spełnić kryteria stawiane żywności funkcjonalnej. Już 2 - 3 łyżeczki miodu spożywane rano na czczo lub przed posiłkiem potrafią skutecznie wzmocnić organizm
Miód Manuka to gatunek niepowtarzalnego miodu wytwarzany przez pszczoły z nektaru kwiatów wiecznie zielonych dzikich krzewów manuka (Leptospermum scoparium), rosnących w czysto dziewiczych terenach Nowej Zelandii (to jeden z najczystszych obszarów świata). Leptospermum scoparium jest krzewem o oryginalnym genomie – nie zmienionym pod wpływem gatunków przybyłych do Nowej Zelandii wraz z Maorysami i europejskimi osadnikami. Ze względu na fakt, iż Nową Zelandię porastają także inne rośliny miododajne takie jak kanuka (Kunzea Ericoides), zielona herbata (Camellia sinensis) czy tantoon (Leptospermum poligalifolium), pozyskanie jednorodnego miodu jest bardzo trudne. Krzewy manuka, można spotkać także w Australii, gdzie najczęściej nazwane są drzewem herbacianym.
Obraz posta: zdjęcie mojanatura.pl
Rdzenni mieszkańcy wysp - Maorysi, oraz europejscy osadnicy mieli w zwyczaju żuć młode pędy krzewu manuka i pić napój z jego nasion by leczyć czerwonkę i biegunki. Liście parzone w wodzie pomagały łagodzić dolegliwości przewodu moczowego i gorączkę. Natomiast wywar z kory stosowano do łagodzenia zaparć i kolek, uśmierzania obrzęków oczu i skutków oparzeń. Stosowano go także jako środek uspokajający i pomagający w zasypianiu.
Głównym składnikiem czynnym odpowiedzialnym za unikalne, bioaktywne, lecznicze działanie miodu manuka jest powstający w wyniku przemian dihydroksyacetonu składnik metyloglioksal (MGO). Naukowcy w dziedzinie badania żywności w Unii Europejskiej odkryli, że związek ten występuje w miodzie manuka w niespotykanych, bardzo wysokich ilościach, nawet do kilkuset razy wyższych niż w innych produktach spożywczych. Wyniki badań naukowców zostały opublikowane w Molecular Nutrition & Food Research Journal w styczniu 2008 roku.
Według doniesień naukowych miód manuka ma działanie przeciwbakteryjne, zabliźniające i przeciwzapalne. Jest pomocny w terapii wielu problemów zdrowotnych, wpływa korzystnie na układ pokarmowy, układ oddechowy i skórę. Może być wykorzystywany miedzy innymi w leczeniu stanów zapalnych skóry, ran i owrzodzeń, a także zapalenia śluzówki jamy ustnej, bakteryjnych zakażeń przewodu pokarmowego, bóle gardła, żołądka, zakażenia gronkowcem, egzemy, trądzik, zapalenie dziąseł, choroby jelita drażliwego a nawet w onkologii.
Zawartość methyloglyoxalu w miodach manuka, sprawia, że jest on bardzo obiecującym produktem spożywczym mogącym spełnić kryteria stawiane żywności funkcjonalnej. Już 2 - 3 łyżeczki miodu spożywane rano na czczo lub przed posiłkiem potrafią skutecznie wzmocnić organizm. Dodatkowo działanie synergistycznie z innymi aktywnymi składnikami miodu m.in. z polifenolami, które występują również w miodach europejskich sprawia, że spożycie miodu manuka może mieć uzasadnienie funkcjonalne. Ponadto wpływ na bakteriobójcze i bakteriostatyczne działanie miodu manuka mają również inne czynniki, m.in. wysokie ciśnienie osmotyczne związane z dużą zawartością sacharydów, kwasowość itp.
Kwiat krzewu manuka obraz by Avenue - Praca własna, CC BY-SA 3.0
Dodam jeszcze, że miód manuka produkowany jest przez pszczoły przywiezione na początku XIX wieku przez Europejczyków. Wówczas nie cieszył się zainteresowaniem ze względu na swój specyficzny smak, przypominający trochę miód wrzosowy. Miód manuka ma ciemnobrązową barwę, gęstą, gładką konsystencję. Dopiero w latach 30-tych ubiegłego stulecia, gdy zauważono, że bydło, które zjadało niechciany przez ludzi miód nie choruje, zwrócono na niego uwagę.
Miody manuka różnią się pomiędzy sobą zawartością aktywnego składnika - methylglyoxalu (MGO). Jego stężenie w miodzie warunkuje spektrum jego aktywności, przez co nie każdy miód manuka ma unikatowe właściwości. Dlatego też niezależni naukowcy stworzyli system certyfikacji miodów manuka, który informuje konsumenta o poziomie jego aktywności wyrażanych w ilościowej zawartości składnika aktywnego – methylglyoxalu. Im oznaczenie numeryczne MGO na etykiecie jest wyższe, tym potencjalne korzyści wynikające z jego spożywania są większe. Bezpieczny zakres stężenia methylglyoxalu w miodzie manuka jest od 100 mg/kg - do ok. 550 mg/kg.
zdjęcie mojanatura.pl
Jeśli chodzi o wyższą zawartość methylglyoxalu w produkcie rynkowym (na runku pojawiają się miody z deklarowaną zawartością MGO sięgającą nawet 2000 mg/kg), należy zachować ostrożność wybierając tego typu produkty ponieważ może to świadczyć, że nie spełnia on wymogów handlowych stawianych miodom jako produktowi przeznaczonemu do spożycia. Tak wysokie stężenie methylglyoxalu wynika z niedopuszczalnego przegrzania miodu w czasie jego pakowania i przechowywania przez producenta. Przegrzanie miodu prowadzi do utraty jego cennych właściwości. Jako, że te egzotyczne miody nie należą do tanich, są często podrabiane. Warto więc zwrócić uwagę czy miód, który znajduje się w ofercie sklepu posiada certyfikat gwarantujący jego pochodzenie oraz zawartość methylglyoxalu.
Piszcie proszę w komentarzach czy stosujecie miody manuka i na co Wam pomogły?
Pozdrawiam serdecznie
Eluszka
Miody manuka o różnej zawartości MGO można zakupić w sklepie MojaNatura.pl . Sklepowi dziękujemy za inspirację i przesłanie pysznego i zdrowego miodu do przetestowania!
Za granicą miody manuka można kupować na iHerb
Za granicą miody manuka można kupować na iHerb
Źródła:
http://www.phie.pl/pdf/phe-2013/phe-2013-4-873.pdf
http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2015/347.pdf
http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/doccontent?id=179640&from=FBC
http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2015/08/pf_2015_107-116.pdf
http://www.miodymanuka.pl/
http://swiatmanuka.pl/
http://www.leki-i-fakty.pl/node/83
COMMENTS